Pierwsza i chyba najważniejsza rzecz po nabyciu psa to oczywiście wizyta u swojego weterynarza na miejscu. Nauczeni doświadczeniem, że maleństwo ma chorobę lokomycjną, szukaliśmy rozsądnego gabinetu w naszych okolicach aby nie kojarzyła wizyty u weta z niepotrzebnymi nieprzyjemnościami i trafiliśmy w bardzo dobre miejsce. Przy okazji owy weterynarz staje się naszym aniołem stróżem, który ma za zadanie pilnować i obserwować, czy wszystko z psem i rodziną psa jest ok. Odpowiada on między innymi za rejestrację stworka w narodowej bazie danych Amicus. 

W naszym kantonie szkolenia psów obecnie nie są wymagane, niemniej chcieliśmy nawet na takowe pójść jako psie świeżaki. Niestety, znów pandemia dobrze pokrzyżowała nasze plany i wszystkie szkółki w naszych okolicach do dziś są pełne! Na szczęście dowiedziałam się, że można się bez problemów ani większego uprzedniego szkolenia zapisać na agility. Widząc jak Soraya uwielbia włączyć tryb turbo sama z siebie, wydaje mi się, że może jej się taki trening bardzo podobać. Przyjemne z pożytecznym, trochę się czegoś nauczy, na pewno się wybiega i będzie miała możliwość szerszej socjalizacji niż na codzień. Nadal - musimy znaleźć miejsce gdzie będzie dla nas miejsce ;) Na razie słyszałam, że jest szansa dołączyć do jednego klubu od września...

W życiu nic nie jest pewne chyba że śmierć i podatki - oczywiście podatek za psa nas nie ominął, jest to kwota około 100chf rocznie. Koszt utrzymania psa można liczyć na wiele sposobów. Spróbujmy tak:

- jedzenie (premium specjalistyczne) - 30/40 chf na miesiąc

- weterynarz - z każdą wizytą na kontrole, szczepionki i wraz z preparatami na kleszcze i odrobaczanie około/ponad 100chf zostawiam. Do pół roku wizyty są praktycznie co miesiąc, a później raz na rok.

Do powyższych kosztów, trzeba też uwzględnić wyprawkę, smaczki, zabawki, pieluszki (dopóki nie nauczy się czystości) ich pranie, wyrzucanie, naprawianie i dokupowanie, ale to już każdy zorganizuje wedle chęci i możliwości. Z racji, że od początku miał to być pies podróżujący z nami, w ramach wyprawki od razu dostała swoje siedzenie w samochodzie i plecak/transporterek. O ile nie mieliśmy jeszcze potrzeby żeby rzeczywiście w tym plecaku siedziała, przydaje się do spakowania psa na podróż i wygodnego przemieszczania się z jej ładunkiem. Standardowo w podróż zabieramy kontenerek podróżny z karmą, wodę, smaczki, silikonowe miseczki podróżne, kocyk, chusteczki mokre, kilka zabawek, kilka pieluszek na w razie czego (chociażby żeby podłożyć pod miski jeśli w hotelu jest dywan np. i ogółem w razie awarii psa).

Wszyscy się nas pytają też, jak to jest możliwe, że nasz pies ciągle wygląda jak by właśnie wyszedł z pralki. Otóż nie mam czarodziejskiej różdżki. Mimo że wydaje się, że biały pies powininen się brudzić, wcale tak nie jest. Nasza ma chyba dobrze zaimpregnowane futro i sama utrzymuje czystość. Na codzień przecieramy jej tylko łapki chusteczkami dla psów. O ile teoretycznie każda mokra chusteczka mogłaby spełnić to zadanie, to jednak te psie się nie rozrywają w trakcie używania, więc polecam. Staramy się jej nie myć częściej niż raz na miesiąc. Czesanie, jeśli nie linieje, raz na tydzień. Kolejny powód, że nasz biały pies jest biały, to fakt, że szybko zmieniłam jej karmę. W hodowli była na Purinie, ale miała ciągle fioletowe oczy jak panda i miałam wrażenie, że nie za dobrze jej ta karma służy. Po lekkim dokształceniu się o tym jaki powinien być optymalny skład karmy dla szczeniaka, okazało się, że na rynku w ogóle jest bardzo niewiele firm, które oferują dobrze zbilansowane pokarmy i bynajmniej nie są to nawet wiodące marki, a już tym bardziej jeśli weźmiemy pod uwagę, że nasz pies uwielbia ryby, więc szukaliśmy karmy z rybami w składzie. Śmiejemy się, że pewnie rasa była hodowana na sushi ;)

Jeszcze przed decyzją o powiększeniu naszej mikro rodziny, sprawdzałam czy podróżowanie z psitluakiem nie ograniczy nam za bardzo możliwości. Booking, z którego najcześciej korzystam, od razu odpowiedział mi na to pytanie - zdrowo ponad 50% dostępnych noclegów w Szwajcarii pozwala na wzięcie ze sobą zwierząt. 

Soraya zwiedziła już Pizę, Amalfi, Rzym, Florencję i kilka miejscówek w samej Szwajcarii a nawet nie wie co jeszcze ją czeka. Ostatnia nasza podróż pociągami była dla niej chyba najprzyjemniejsza, bo w pociągu, czy nawet na łódce, nie miała objawów choroby lokomocyjnej, ale oczywiście nie odbyła się bez niespodzianek. 

Pomijając już, że G. miał "one job" czyli ogarnąć bilety kolejowe, to okazało się, mimo naszych starań w sprawdzeniu wszystkiego co się dało, że nie możemy jechać Glacer Express z psem. Nawet pani w kasie miała problem żeby znaleźć zapis, który mogłaby nam pokazać jako dowód. W końcu po dobrych 20 minutach znalazła. Problem polega na tym, że w pociągach psy nie mogą przebywać w wagonach restauracyjnych, a cały Glacier Express to restauracja na szynach! I jest to jednocześnie jedyny pociąg w całej Szwajcarii, którym nie można jechać z psem. No cóż, czasami człowiek uczy się "the hard way" o niektórych wyjątkach. Oczywiście bez problemu udało nam się przerezerwować bilety i pojechaliśmy następnym pociągiem po tej samej trasie. Nic straconego poza nerwami ;). 

View this post on Instagram

A post shared by Konno w Szwajcarię (@konnowszwajcarie)

Tak poza tym, to kraj i mieszkańcy są bardzo przyjaźni czworonogom. Normalnym jest wychodzenie z psem do restauracji, kawiarni, baru, galerii handlowej i w sumie prawie wszędzie. Jedyne miejsca, gdzie psów raczej nie wpuszczają, to sklepy spożywcze i ewentualnie muzea, galerie - ale to też lepiej sprawdzić przed wyprawą, bo może być różnie.  

Co do samych hoteli i środków transportu, bywa różnie, ale często są dodatkowe opłaty (szczególnie teraz, gdy hotele chcą sobie nadrobić straty...). Czasem w ramach tych opłat psiak dostaje jakieś gratisy, czasem nie. Czasem opłaty są zależne od rozmiaru zwierzaka, lub tak kuriozalnej kwestii jak to, czy jedzie w transporterku czy poza. Dla naszego malucha, mimo że mieści się w limicie do jazdy pociągami za darmo, wykupywaliśmy u konduktora bilet dzienny dla psa, żeby ... mogła jechać nie siedząc w kontenerku... Jest to kwota rzędu 25chf, więc nie majątek, za pełny komfort podróży zwierzaka.